Lise Yıllarım

#1

Merhaba her şeyim
Yine ben, hiçbir şeyin
Mısra dolusu aşk getirdim
Yeminliyim; her mısramı seninle süslerim
Dolunaylı bu gece ve her zamanki gibi özledim
Şükürler olsun bugünde ölmedim
Hasretim gözlerine bilirsin günlerdir görmedim
And olsun adını yüreğime gömerim
Her uzun yolculuktan yine sana dönerim
Aşkıma kelimeleri ip gibi dizerim
Seni sevmezse bu kalbi kurşuna dizerim
Hiç vazgeçmem sevmekten yemin ederim
Tek dileğim terk etme beni sevgilim
Sen değilsen "O" mükemmeli neyleyim
Elimden gelendir bu ben de böyleyim
Sana verdiğim değer şiirimdir adını gizledim
Gözlerindi rehberim
Yalnızken onları izlerim
Sensizken aldığım her nefeste ciğerimi deşerim
Kan ağlatandır sensiz geçen saniyelerim
Sözüm olmasa adını haykırarak söylerim
Lakin şuan acayip çaresizim
Bağırmak istesem de çıkmaz hiç sesim
Başımı döndüren o bembeyaz tenin
Kıyıpta tutamaz elini benim garip ellerim...

#2

Kanayan bir kalpten
Sessizdir dökülen nağmeler
Hüzünlü geçer dolunaylı geceler
Geçmiş hatalarım geleceğimi temizler
Mükafat-ı Mutluluğu görür ağlayan gözler
Ve sadece anlar sözlerimi parçalanan yürekler
Teşbihte kusur olmaz kan kokar bu dizler
Bana dedikleri arka teker ön tekeri izler
Toprakla buluştu sonunda benim kanayan dizler
Yine yenildi Barut gecelere lânet eder
Avazım çıktığı kadar bağırsamda karabasan eli sesimi keser
Oyuluyor bu zamanda mutluluğu arayan gözler
Kalbim bi'çare bunu senden diler
Ellerim dilenci, bir dirhem huzur diler
Kendini kral sandı şahsiyetler bunu bana çok gördüler

Ben kimim, neyim?
Nedir hakkımdaki düşüncelerin?
Senin gözlerinde acaba neyi ifade ederim?
Nedir acaba bana biçtiğin ederim?
Bilmem nasıl bir zehirle zehirlendim
Oku! Dinle! Bu da benim kalemim
Kalmadı direnişe hiç mecalim
Sükûnetten titremekte gözbebeğim
Heyecandan konuşamaz adını hecelerim
Sen olmazsan kâbusa döner gecelerim
Erken gelir sensiz ecelim
Saf sevgimi toprak altı gömerim
Hergün yollarda, yolunu gözler gözlerim
Seni göremediğim gün, bi'acayip özlerim
Adına yazdığım mısralarımda yüreğimdendir sözlerim
Bilirsin her gün katlanır sana olan sevgim

Hergün duymak istediğim senin hoş sesin
Bir gün sadece olacak kulağımda ezgin
Ve bilirsin ki sevmekten hiç vazgeçmeyeceğim

Ben haykırırım hergün kimse anlamaz beni
Seni seven tanımsız bi'deli
Nasıldır bilirsin anlatamaz hiçbir şeyi
Sende tatmıştır aslında özlemeyi
Seçiyorum şuan bilmek yerine bilmemeyi
Çok iyi bilir bu adam sessizce sevmeyi
Beni deliye döndüren sade senin gözlerindi
Sana verebileceğim en değerli hediyem sözlerimdi
Ve bir gün bu adam kendi gömecekti
Herşey elini tutmaya bi'bahaneydi
Mükafat-ı mutluluk sadece gözlerindi
Ve bu adam seni ölesiye sevdi!!!
 

#3 Seni Seviyorum Tuğçe (Akrostiş)

Sana olan aşkım anlatılmaz kelimeyle
Ezelden gelmiş sürer ebediyete
Nasıldır bilirsin anlatılmaz hiçbir şekilde
İçimde büyür ateş günden güne

Sebebidir aşkımın o güzel gözlerin
Eski bir hikayedir sana olan sevgim
Ve sadece sensin benim herşeyim
İliklerime kadar sen varsın benim tatlı meleğim
Yarınlardır sana bugünden vaadim
Olacak on yıllar sadece ikimizin
Raham kalmış ölümsüzleşmesine sevgimin
Umudum var hâlâ bırakmam asla
Mükemel bi'sevgi var içimde süre sonsuza

Tamamen sana adanmış bi'kalptir bendeki
Uzun yıllardır da bu böyleydi
Görünce gözlerini yüreğim eriyiverdi
Çakıldığım bataklıktan sayende kurtulabildim
Ezelden ebede bir aşktır; Bunu görmelisin!

#4

Sabah doğan güneş bigi
Yakar canımı dolunay sessizliği
İçimde gizli yanar aşk ateşi
Ve hergün uğradığım dost şerefsizliği
Olmuş herkes dost adında menfaatçi
Soruyorum hanginiz bilir asıl kardeşliği?
Aslında herkes bir iyilik meleği
Ama yüzünden yansır içindeki şeytaniliği
Güçlüdür kelimeler dökülen dudaklardan değerli
Herşey mükemmelken canını yakar dostun hançeri
Ezelden gelir Barut'un deliliği
Bir cihan sırrıdır bu adamın gizlediği
Çok erken öğrendim iyi-kötü arasındaki mesafeyi
Yalnızlıktır dünyanın esen en soğuk yeli
Acı çekmektir şeytaın en sevdiği yemeği
Ve bir gönüldür bulamazsın gerçekten bilen sevmeyi

Canım yanınca sırdaşımdır kalemim
Gözyaşımı şiirlerime gömerim
Her gün set çeker acılarımı gizlerim
Dayanamayınca derdimi sayfalara söylerim
En iyi yaptığım şeydir ezelden sessizliğim
Acıdır yaşamım uğraşırım ki kimse bilmesin
Herkes bilsin ki ben çok mutlu biriyim
Her gece yeniden kan ağlar gözlerim
Ve günden güne öfke kusar yüreğim
Bir yalnızlıktır sebebini bilmediğim
Yaptığım bir hatadır nerede olduğun göremediğim
Ve bir duygudur içimdeki; Tek öğün ateşle beslediğim

#5 Günden Güne

Bilirmisin bir histir insanın içinde
Çıkıp kavuşmak ister özgürlüğe
Yer bitirir insanı günden güne
Saniyeler içinde eder deli divane


Öyle bir histir çözmez sırrını kimse
Yoktur adı sanı, belli olur sadece acı ile
Yok bir çaresi kaçamaz kimse
Mahveder insanı günden güne

Bu derde bulunmaz çare
Kelimeler yetmez söylemeye
Hastalık değil bir yara sadece
Öldürür insanı günden güne

Derd-i Deva gökyüzünde
Ararsan bulursun gönüllerde
Sensiz kapanmaz hiçbir şekilde
Yok eder beni günden güne